-
1 cautio
ōnis f. [ caveo ]1) осторожность, осмотрительностьcautionem adhibere C — остерегаться, быть настороже, принять меры предосторожностиcautionem non habere C — не допускать никаких предосторожностей, т. е. быть неотвратимым, неизбежнымmea c. est C — это моя заботаmihi c. est Pl — мне нужно быть начеку2) pl. правила или меры предосторожности, тж. юридические советы защитника клиенту (cautionum praeceptio C)3)а) обеспечение, (письменная) гарантия ( cautiones pecuniarum C)б) уверение, заверение ( omni cautione devincire aliquem C) -
2 cauitio
cautĭo (old uncontr. form cauĭtĭo, acc. to Paul. ex Fest. p. 61 Müll.), ōnis, f. [caveo], a guarding or taking care of one ' s self, wariness, precaution, caution, heedfulness, circumspection, eulabeia (besides the comic poets, mostly in Cic.).I.In gen.: a malis natură declinamus: quae declinatio, si cum ratione fiet, cautio appelletur;b.quae autem sine ratione, nominetur metus,
Cic. Tusc. 4, 6, 13:cautio et timiditas,
id. de Or. 2, 74, 300:omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est atque una provisio, ut ne,
id. Lael. 21, 78:cautio ac diligentia,
id. Font. 1, 2; id. Att. 1, 19, 8;initium suspitionis et cautionis et diligentiae,
id. Fam. 9, 24, 1.—(Mihi) cautio est = cavendum est, caution is necessary (a colloquial phrase), Plaut. Bacch. 4, 2, 15; id. Poen. 1, 3, 36; id. Ps. 1, 2, 38; Ter. And. 2, 3, 26; id. Ad. 3, 3, 67:c.mea cautio est,
I must see to it, Cic. Att. 5, 4, 4 (al. captio).—Res cautionem habet.(α).The matter requires caution:(β).habet multas cautiones,
Cic. Off. 1, 14, 42.—The matter admits of caution, Cic. Fam. 11, 21, 3.—II.T. t., in law, that by which one places himself or another in safety, an obligation, security, bond, warranty, Uail ( written or oral): quoniam vestrae cautiones infirmae sunt, Graeculam tibi misi cautionem chirographi mei, Cic. Fam. 7, 18, 1; v. such a written bond in Dig. 12, 1, 40:prolatis cautionibus,
Sen. Ben. 3, 7, 7:cavere,
Dig. 46, 8, 6:offerre,
ib. 40, 4, 50:interponere,
ib. 44, 1, 11:cautionem praebere alicui indemnitatis,
ib. 3, 5, 30 et saep.—With acc. and inf., Suet. Aug. 98.— Of an oral warranty, pledge, Cic. Sest. 7, 15. -
3 cautio
cautĭo (old uncontr. form cauĭtĭo, acc. to Paul. ex Fest. p. 61 Müll.), ōnis, f. [caveo], a guarding or taking care of one ' s self, wariness, precaution, caution, heedfulness, circumspection, eulabeia (besides the comic poets, mostly in Cic.).I.In gen.: a malis natură declinamus: quae declinatio, si cum ratione fiet, cautio appelletur;b.quae autem sine ratione, nominetur metus,
Cic. Tusc. 4, 6, 13:cautio et timiditas,
id. de Or. 2, 74, 300:omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est atque una provisio, ut ne,
id. Lael. 21, 78:cautio ac diligentia,
id. Font. 1, 2; id. Att. 1, 19, 8;initium suspitionis et cautionis et diligentiae,
id. Fam. 9, 24, 1.—(Mihi) cautio est = cavendum est, caution is necessary (a colloquial phrase), Plaut. Bacch. 4, 2, 15; id. Poen. 1, 3, 36; id. Ps. 1, 2, 38; Ter. And. 2, 3, 26; id. Ad. 3, 3, 67:c.mea cautio est,
I must see to it, Cic. Att. 5, 4, 4 (al. captio).—Res cautionem habet.(α).The matter requires caution:(β).habet multas cautiones,
Cic. Off. 1, 14, 42.—The matter admits of caution, Cic. Fam. 11, 21, 3.—II.T. t., in law, that by which one places himself or another in safety, an obligation, security, bond, warranty, Uail ( written or oral): quoniam vestrae cautiones infirmae sunt, Graeculam tibi misi cautionem chirographi mei, Cic. Fam. 7, 18, 1; v. such a written bond in Dig. 12, 1, 40:prolatis cautionibus,
Sen. Ben. 3, 7, 7:cavere,
Dig. 46, 8, 6:offerre,
ib. 40, 4, 50:interponere,
ib. 44, 1, 11:cautionem praebere alicui indemnitatis,
ib. 3, 5, 30 et saep.—With acc. and inf., Suet. Aug. 98.— Of an oral warranty, pledge, Cic. Sest. 7, 15. -
4 cautio
cautio, ōnis, f. (zsgz. aus cavitio [s. Paul. ex Fest. 61, 3], von caveo), I) die Behutsamkeit, Vorsicht, incommodorum, Vorsicht bei usw., Cic.: defendendi, Cic.: cautionem adhibere, Cic. – Dah.: a) (mihi) cautio est, es ist Vorsicht nötig, m. folg. ne u. Konj., Plaut. u. Ter. – b) res cautionem habet, d.i. α) die Sache bedarf der Vorsicht, sed habet multas cautiones, erfordert viele Rücksichten, Cic. de off. 1, 42. – β) die Sache läßt Vorsicht zu, verstattet Vorsicht, Cic. ep. 11, 21, 3. – II) insbes., als jurist. t. t., Sicherheit, Gewährleistung, Bürgschaft, Kaution (sie bestehe in Verschreibung, Obligation od. in sachlichem Unterpfand), chirographi, handschriftliche, Cic.: cautionem cavere, ICt.: cautionem idoneam offerre, ICt.: cautionem interponere, ICt. – mit folg. Acc. u. Infin., Suet. Aug. 98, 2. – übtr., alqm omni cautione devinxisse mit folg. Acc. u. Infin., Cic. Sest. 15.
-
5 cautio
cautio, ōnis, f. (zsgz. aus cavitio [s. Paul. ex Fest. 61, 3], von caveo), I) die Behutsamkeit, Vorsicht, incommodorum, Vorsicht bei usw., Cic.: defendendi, Cic.: cautionem adhibere, Cic. – Dah.: a) (mihi) cautio est, es ist Vorsicht nötig, m. folg. ne u. Konj., Plaut. u. Ter. – b) res cautionem habet, d.i. α) die Sache bedarf der Vorsicht, sed habet multas cautiones, erfordert viele Rücksichten, Cic. de off. 1, 42. – β) die Sache läßt Vorsicht zu, verstattet Vorsicht, Cic. ep. 11, 21, 3. – II) insbes., als jurist. t. t., Sicherheit, Gewährleistung, Bürgschaft, Kaution (sie bestehe in Verschreibung, Obligation od. in sachlichem Unterpfand), chirographi, handschriftliche, Cic.: cautionem cavere, ICt.: cautionem idoneam offerre, ICt.: cautionem interponere, ICt. – mit folg. Acc. u. Infin., Suet. Aug. 98, 2. – übtr., alqm omni cautione devinxisse mit folg. Acc. u. Infin., Cic. Sest. 15. -
6 Umsicht
Umsicht, I) eig.: circumspectus (z.B. hinc in omnes partes circumspectus est). – freie, weite U., late circumspiciendi libertas. – II) übtr.: circumspectio (umsichtiges Verfahren). – circumspectum iudicium (umsichtiges Urteil). – cautio (Behutsamkeit). – prudentia (Einsicht, Klugheit). – diligentia (Sorgsamkeit). – mit Umsicht, s. umsichtig ( Adv.): die Sache verlangt viel Umsicht, res multas cautiones habet; res est multae diligentiae.
-
7 Vorsicht
Vorsicht, providentia (der Blick in die Zukunft und das danach eingerichtete vorsichtige Verhalten). – cautio (die Behutsamkeit, mit der man gegen mögliche Gefahr u. Fehler auf der Hut ist). – circumspectio (die Umsicht, mit der man sich gegen Unfälle deckt). – circumspectum iudicium (umsichtiges Urteil). – prudentia (die Klugheit, die überall mit Umsicht und Besonnenheit verfährt). – diligentia (die Sorgfalt bei Ergreifung seiner Maßregeln, um sich vor möglichem Schaden zu bewahren). – die göttliche V., s. Vorsehung. – mit V., vorsichtig ( Adv.): die Sache verlangt viel V., res multas cautiones habet: V. anwenden, gebrauchen bei etwas, cautionem od. diligentiam adhibere in alqa re: mit aller V. bei etwas zu Werke gehen, omne cautionis genus adhi bere in alqa re: jmd. zur V. ermahnen, alqm admonere, ut cautior sit.